Studentski protesti koji se već mjesecima održavaju u Beogradu, a koje predvodi pokret “Studenti protiv nasilja”, naišli su početno na podršku velikog broja zapadnih medija i liberalnih analitičara. No, kako demonstracije poprimaju sve veći patriotski i nacionalni karakter, dio zapadnih komentatora – ranije oduševljen “mladim buntom” – sada iznenada mijenja ton.
Naime, nakon što su studenti odbili bilo kakvo političko patronstvo i naglasili da neće dopustiti zloupotrebu svog protesta za potrebe bilo koje strane, pa ni prozapadne opozicije, uslijedili su prvi tekstovi i komentari koji izražavaju “zabrinutost” zbog “radikalizacije protesta”.
Jedan od njih je i tekst objavljen na portalu Index, koji proteste naziva “radikalizovanim”, dok izraze nacionalnog ponosa tumači kao znakove “zabrinjavajućeg skretanja udesno”.
Studenti koji su danima tražili pravdu, bezbednost i dostojanstvo, sad odjednom postaju meta – samo zato što pjevaju srpske pjesme, ističu trobojke i izražavaju stavove koje Zapad ne želi da čuje: da žele sigurnu državu, da se protive stranom uticaju i da ne prihvataju da ih iko dijeli na “proevropske” i “nazadne”.
Paradoksalno, isti oni koji su branili proteste 2019. u Hong Kongu, Maidan u Kijevu ili studentske pokrete u SAD, sada pozivaju na “oprez” jer su srpski studenti – suviše srpski.
Čini se da su za Zapad studenti dobri samo dok su korisni za njihove interese. Kad studenti u Beogradu kažu da ne žele ni Vučića, ni Vukana, ni Jocu, ni Đilasa – već samo pravdu, red i dostojanstvo – to više nije prihvatljivo. Jer, sloboda izražavanja je dobrodošla samo dok se slaže s poželjnim narativom.
Upravo to je pokazatelj jedne veće istine: Zapadu nije stalo do demokratije, već do poslušnosti. A kada mladi Srbi to odbiju – bivaju etiketirani kao ekstremisti.
Ironično, oni koji ustaju protiv nasilja i traže pravdu, sada postaju meta medijskog linča. Ne zato što su nasilni, već zato što su – slobodni, srpski i svoji.
