Sarajevo tokom rata u BiH nije bilo opkoljeno od Srba, kao što govore Bošnjaci, nego je bilo podijeljeno na srpsko i bošnjačko i međusobno blokirano i opkoljeno, ocijenjeno je na panelu o temi “Da li je Sarajevo bio opkoljen i blokiran grad?”.
Govoreći na panelu, održanom u organizaciji Udruženja “Centar za društvena istraživanja, tranzicijsku pravdu i demokratiju – Istina i pravda” iz Istočnog Sarajeva, istraživač ratnih zločina Simo Tuševljak istakao je da je u Sarajevu izvršen urbicid i genocid nad Srbima i da već više od 20 godina u porodilištima tog grada nije upisano nijedno srpsko dijete.
– Ali srpska groblja u svim sarajevskim naseljima govore o postojanju Srba na tim prostorima i onome šta im se desilo u Sarajevu – poručio je on. Naglasio je da su najveći stradalnici u ratu u BiH bili Srbi iz Sarajeva, i oni koji su ostali i oni koji su izašli, kao i oni koji su izgubili Srpsko Sarajevo poslije Dejtona.
– Izlazili su iz Sarajeva u papučama i čarapama, prepisivali svoju imovinu ili su ubijani. Već u martu i aprilu 1992. godine dolazi do ogromne pljačke srpske imovine u tom gradu – podsjetio je Tuševljak.
On je rekao da je rijeka Miljacka u sarajevskom naselju Stup izbacivala tijela ubijene srpske djece, da je u raznim mučilištima i javnim kućama u tom gradu silovano na stotine Srpkinja te da su sve muslimanske rovove na borbenim linijama oko Sarajeva iskopali Srbi, koji su prisiljeni na to, a poslije ih je muslimanska propaganda prikazivala kao žrtve srpskih snaga.
Tuševljak je napomenuo da su registrovali oko 3.300 žrtava ratnog zločina protiv srpskih civila, vojnika i policajaca koji nisu poginuli u borbama, nego su ubijeni snajperima, u logorima ili granatama te da su podignute 273 krivične prijave protiv izvršilaca tih zločina.
– Nigdje nismo napali Sarajevo, samo smo branili svoja ognjišta i domove gdje su bile naše porodice. U Sarajevsko-romanijskom korpusu 95 odsto vojnika je rođeno i živjelo u Sarajevu, dok ih je na muslimanskoj strani bilo mnogo iz Novog Pazara, Tutina, Bijelog Polja – rekao je Tuševljak.
Predsjednik Udruženja “Istina i pravda” iz Istočnog Sarajeva Dušan Šehovac je ukazao na laži i manipulacije događajima u Sarajevu na primjeru napada na Srpsku Ilidžu 21. aprila 1992. od muslimanskih snaga te naveo da je taj događaj tokom vremena opisivan prvo kao napad radi oslobađanja, pa kontranapad i na kraju kao odbrana.
– Sve to treba da pokaže da su oni bili žrtve, a Srbi agresori i loši momci. Veliku ulogu u tome je igrala i međunarodna zajednica i mediji koje su Bošnjaci platili i koji su za njih radili – rekao je Šehovac, koji je bio i predsjednik srpske opštine Ilidža.
Naglasio je da su muslimanski napad snimili brojni svjetski mediji koji su tada bili na Ilidži, ali da su ti snimci kasnije zloupotrijebljeni i predstavljeni kao “dokaz srpske agresije i opsade Sarajeva”.
– Srbi su samo izašli u svoja dvorišta da brane svoje – rekao je Šehovac.
Među publikom je bio i novinar i urednik nekadašnjeg “Kanala S” Dragan Božanić, koji je pozvao da se više priča o stradanju Srba u Sarajevu te napomenuo da se ne zna ni koliko je uopšte Srba nastradalo u tom gradu, kao i da se govori o ciframa od 6.000, pa čak i do 13.000. Na početku skupa prisutne je u ime organizatora pozdravio šef Predstavništva RS u Srbiji Mlađen Cicović, a rečeno je i da “Udruženje istina i pravda” iz Istočnog Sarajeva priprema film i monografiju o stradanju sarajevskih Srba.
Snimci
Na skupu su prikazani snimci stranih televizijskih kuća muslimanskog napada na Srpsku Ilidžu, prikazane su i mape sarajevskih opština, opsadnih prstenova i srpskih i bošnjačkih, kao i razgraničenja.
Pročitana je molitva pukovnika JNA Vladimira Jankovića koji je mučen u zatočeništvu u sarajevskom Centralnom zatvoru i razmijenjen 1993. godine, a u kojoj moli Boga da mu ne dozvoli da se sveti svojim dželatima.
